22 Nisan 2011 Cuma

Karanlık Sokaklarda Yürüyen Adam.

     Karanlık sokakta, önüne bakmadan yürüyordu adam. Kafasını kaldırmadan, etrafında olup bitenlere aldırmadan, yalnızca yürüyordu. Sokağın sağ tarafındaki yıkık dökük duvarın üzerinde yürüyen bir kedi, bir anda sokağın ortasına doğru fırlayınca irkildi adam. Önünden geçen kedinin henüz yavru olduğunu fark etti ve kediyle ilgili şunu düşündü: "Kedi canını senin.". Yavru kediye karşı duyduğu ilginin giderek azalması ve bitmesinden sonra, yürümeye devam etti karanlık sokaklarda yürüyen adam. Her akşam yürüyerek geçerdi buralardan. Yürümek rahatlatıyor muydu onu? O da bilmiyordu bunu, fakat yürümek istiyordu durmadan. Ama durmadan aynı sokaklarda yürüyen bir adam nereye varabilirdi ki?
     Kafasını önüne eğip yürümeye devam ederken, soyutlamıştı yine kendisini dış dünyadan. Her akşam aynı sokaklarda yürümekten, yerdeki engebeleri bile ezberlemişti artık. Kendini o sokaklara ait hissediyordu. Akşamları yürürken dış dünyayla iletişimini koparmasına neden olan şey bakmaya değecek güzellikte şeyler görememesi miydi yoksa? Yürümeye devam ederken, birden karşısına bir araba çıktı, arabanın motorunun sesini duymasına fırsat kalmadan korna sesini duymuştu. Gözlerine ışık tutulmuş bir tavşan gibi kalakaldı sokağın ortasında, sonra kaldırıma çıktı. Araba geçip giderken kendi kendine soruyordu: "Bu saatte bu arabanın ne işi var burada?" Araba geçmezdi onun yürüdüğü sokaklardan, sessizliği sevdiği için özellikle bu tenha sokaklarda yürürdü.
     Korkusuzdu, umursamazdı belki de. Sokağın yanındaki oluktan akan suyun sesini duymak, ona huzur veriyordu. Karanlık sokağın sonuna varmaya çalışan diğer insanlar için, bitmek tükenmek bilmeyen bir yol gibi gelirdi bu sokak. Belki de korku ve tedirginlik hissi yüzünden öyle geliyordu diğer insanlara. Yürümekte olduğu sokağın sonuna yaklaşmakta olan adam, geri dönmesi gerektiğini biliyordu. Her akşam yürüdüğü sokakların sonuncusuydu bu. Sokağın sonuna doğru ilerlerken, kalbine bir ok saplanmış gibi hissetti. Yürümeye devam etmeye çalıştı. Sokağın sonuna vardığı an, yolun sonuna geldiğini anlamıştı. Yere düşerken, bir daha bu karanlık sokaklarda yürüyemeyeceğini geçirdi aklından. Gözleri kapandı, ayak sesleri geliyordu uzaktan. Yaşamının sonuna varmıştı, karanlık sokaklarda yürüyen adam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder